Je rijd op een zonnige dag met je auto van het strand en hebt een heerlijke dag gehad, je zingt mee met het liedje “Happy People “ op de radio. Meer specifiek, je rijd op de snelweg, je hebt een bloemenjurk aan en draagt een zonnebril. Het liedje speelt het laatste couplet en “BAM” je wordt vanachter aangereden door een rode Volvo. Buiten dat je schrikt, voel je de pijnlijke klap in je lijf en ben je overweldigd door de schade aan je auto.
Vervelende en traumatische gebeurtenissen worden, net zoals prettige gebeurtenissen, via diverse zintuigen ervaren en op verschillende plaatsen in ons brein opgeslagen. Ons brein zal automatisch verbindingen maken (associaties) naar andere gebeurtenissen en herinneringen. Deze kunnen verbonden zijn door bijvoorbeeld tijd, omgeving, emotie, ervaringen, handelingen, enzovoort. Hierdoor ontstaan er netwerken, netwerken van traumatische herinneringen die met elkaar zijn verbonden. Een onverwerkte ervaring verdwijnt naar het onbewuste en zal daar invloed blijven uitoefenen. Je gedrag wordt dan beïnvloed door gedachten en gevoelens waar je niet altijd bewust van bent.
Wat hier in het bovenstaande gebeurde zijn veel fragmenten, echter het fragment dat jij als persoon “kiest” als trigger voor de emotie, is afhankelijk van jou als persoon. Het kan zo zijn dat je na deze aanrijding liever geen bloemenjurken meer draagt, dat brengt immers ongeluk. Of die date die zo leuk klonk aan de telefoon komt je ophalen in een rode Volvo en dat maakt dat jij deze persoon eigenlijk al niet meer als prettig gezelschap ervaart.
Dat muziek herinneringen oproept is misschien wel het meest bekend, maar wat voor herinneringen dan? Hier gingen een paar onderzoekers uit Californië achteraan. De twee activiteiten die het vaakst herinnerd werden? Dansen en autorijden. Niet zo heel gek, aangezien die dingen negen van de tien keer inderdaad hand in hand gaan. Niet vreemd dus als je het liedje “happy People“ hoort de herinnering van de aanrijding weer voelt.
Gevoel is een container begrip met meerdere betekenissen. We gebruiken het voor bijna alles: “Dat zegt mijn gevoel me nu eenmaal. Ik voel me niet lekker. Ik voel wat je zegt. Ik voelde dat ik weg moest!” Meestal gebruiken we gevoel om uit te leggen dat we niet ons verstand bedoelen. Terwijl het meeste gevoel juist van het verstand komt. Dit gevoel noemen we emotie.
Het ongeval maakt dat je door herinneringen negatieve associaties ervaart bij muziek, een rode Volvo en misschien zelfs de bloemjurk. In gesprek zeggen we dan; “ik ga niet in die rode Volvo mee dat voelt niet goed”. Ons brein maakt hier automatisch de verbinding (associaties) naar een eerdere gebeurtenis en herinnering en dat maakt dat het niet goed voelt.